Znasz TĘ czy TĄ piękną kobietę?

Problem z formami tę i tą mają nie cudzoziemcy, ale przede wszystkim Polacy. Niektórzy zastanawiają się nad poprawną wersją zaimka, ale są też tacy, którzy nie zawracają sobie tym głowy i wskazują „Tak, znam tą babkę!”.

Na ich szczęście, istnieje poza normą językową pewien zwyczaj określany mianem uzusu językowego. Uzus bardzo tolerancyjne podchodzi do wyrazów, form lub połączeń wyrazowych, które nie zyskały jeszcze powszechnej aprobaty językoznawców. Niektóre sformułowania i wyrazy akceptowane tylko przez uzus stają się tak rozpowszechnione, że po pewnym czasie uznaje je również norma użytkowa, a następnie norma wzorcowa. Tak było z określeniami lata dwudzieste, trzydzieste, czterdzieste itd., które choć występowały w mowie potocznej na początku XX w., jednak nie były mile widziane przez ówczesnych językoznawców. Natomiast współcześnie nie budzą niczyich wątpliwości i są akceptowane przez normę wzorcową.

W podobnej obecnie sytuacji jest zaimek ta, który w bierniku otrzymuje końcówkę -ę, dlatego poprawnie jest „Znam tę piękną kobietę”, „Czytam tę książkę”, „Lubię tę pracę”. Forma tą pojawia się poprzez analogię do pozostałych zaimków, które odmieniają się jak przymiotnik, czyli „Znam tamtą piękną kobietę”, „Czytam twoją książkę”, „Lubię każdą pracę”. Tą stało się już tak popularne, że językoznawcy nie obrażają się na taką formę zaimka w mowie potocznej, jednak w polszczyźnie pisanej powinno być tę. Tą w bierniku będzie jeszcze musiało poczekać zanim zostanie zaaprobowane przez normę wzorcową.

fot. https://pixabay.com
Opracowując wpis korzystałam z:
„Wielki słownik poprawnej polszczyzny”